Zatrać się w Muzie, Jessie Burton. PRZEDPREMIEROWO!

Są książki które wciągają nas w swój świat, otumaniają, wprawiają w zadziwiający nastrój i rozrywają nas od zewnątrz. To powieści które zapadają w pamięć na zawsze i towarzyszą nam przez całe dalsze życie. Odnaleźć taką powieść jest ciężko – bo nawet jeżeli ktoś uważa jakiś tytuł za piekielnie dobro, drugiej osobie może nie przypaść do gustu. Ale gdy uda nam się już taką historię odnaleźć, zajmuje ona honorowe miejsce na naszej półce. I za każdym razem gdy zerkamy na jej grzbiet wracają do nas te wszystkie emocje.

I dla mnie taką powieścią jest Muza Jessie Burton.

Odelle Bastien właśnie dostała nową propozycje pracy – może porzucić etat w sklepie obuwniczym i przenieść się na etat maszynistki do Instytutu Skeltona. Tam poznaje swoją pracodawczynię, Marjorie Quick, osobę niezwykle intrygującą. Odelle ma nadzieję że ta zmiana zapoczątkuje nowy etap w jej życiu. Gdy poznany na weselu współlokatorki Lawrie, pokazuje jej obraz odziedziczony po matce, panna Bastien namawia go do wizyty w Instytucie Skeltona. Okazuje się że intrygujące malowidło, jest prawdopodobnie zaginionym dziełem hiszpańskiego malarza Izaaka Roblesa. Jednak Odelle intryguje dziwne zachowanie Quick i ze strzępków informacji od niej zasłyszanych zaczyna podejrzewać, że historia obrazu jest o wiele bardziej skomplikowana.

Jednocześnie Burton zabiera nas do przeszłości, gdzie poznajemy Oliwię Schloos, która właśnie z rodzicami wyjechała z Londynu do Hiszpanii, aby ratować zdrowie swojej matki, Sary. Okazuje się że młoda dziewczyna ma tajemnicę, bardzo skrywaną i nieodkrytą prawie przez nikogo.

Jessie Burton może być niektórym znana – spod jej pióra wyszła bestsellerowa Miniaturzystka, która zawładnęła sercami czytelniczek na całym świecie. I o ile nie znam poprzedniej książki tej autorki to przeczytałam Muzę i z reką na sercu mogę powiedzieć że jest to jedna z najlepszych książek, jakie kiedykolwiek przeczytałam.

Burton stworzyła powieść o kobietach – z marzeniami, ambicjami, celami, z przeszłością i białą kartą przyszłości, ale czasy w jakich przyszło im żyć oraz wydarzenia, w których uczestniczyły bardzo ukształtowały ich charakter i zmieniły los. Każda z nich chciała dla siebie innego, bardziej szczęśliwego życia. Odelle, Quick, Sara i Oliwia nie są płaskie i bezbarwne, ale kolorowe i żywe. Z każda kolejną stroną moje wrażenie że czytam o prawdziwych osobach się pogłębiało.

Emocje jakie zaserwowała mi autorka rozłożyły mnie na łopatki i długo nie mogłam się po lekturze tej książki pozbierać. Nie spodziewałam się że Muza niesie ze sobą aż taki ładunek emocjonalny, która trafia do serca i duszy człowieka i zostaje tam na zawsze. Miłość, przyjaźń, oddanie, złamane serce, rozczarowanie, pustka, samotność – Muza to literacki rollercoaster.

Mam wrażenie że Muzę najlepiej zrozumieją kobiety. W tę historię się wsiąka – czaruje ona bohaterami, wydarzeniami i tajemnicą. Gdy już się w nią zagłębimy nie sposób się od niej oderwać. Trzyma w napięciu, porusza wszystkie struny naszej duszy i powoduje, że odczuwać wszystko to co bohaterowie tej książki. Dodatkowo styl Burton bardzo przypomina klasyczne angielskie powieści, przez co Muza dostaje jeszcze więcej specyficznego uroku i klimatu.

Muza to książka idealna na każda porę roku. Na prezent dla kogoś czy dla samego siebie. Idealna, aby się zatracić. Wzruszająca i poruszająca do głębi. Jessie Burton stworzyła powieść, która na zawsze zapadnie w serce.

Za możliwość przeczytania książki dziękuje Wydawnictwu Literackiemu!