Gdy On i Ona to woda i ogień | J. Harrow „Nieodpowiednia dziewczyna”

Eve jest dziewczyną, która nie miała w życiu łatwo. Jej wygląd oraz miejsce pracy powodują, że ludzie przyklejają jej łatki. Daniel to jej przeciwieństwo – ułożony, dokładny, sumienny. Oboje są z dwóch różnych światów, dzieli ich przepaść. Gdy Daniel ze swoją dziewczyną, wprowadzają się do nowego mieszkania, znajdują pamiętnik, w którym narratorka opisuje swoje życie.

Drogi dwójki bohaterów krzyżują się, kiedy mężczyzna wraz z Alice, postanawiają zrobić sobie tatuaże, na dowód swojej miłości. Traf chciał, że wybierają salon, w którym pracuje Eve. Mężczyzna ulega fascynacji tajemniczą dziewczyną, chociaż wie, że robi źle.

Czy przeciwieństwa się przeciągają? Wiadomo to już od dawna, a autorzy chętnie wykorzystują ten wątek w swoich książkach. Zdecydowała się na to również J. Harrow w swojej książce „Nieodpowiednia dziewczyna”. Tylko że autorka zdecydowała zabawić się znanym już schematem i trochę pozmieniać – o ile powieści gdzie to chłopak jest zły, a dziewczyna ułożona i grzeczna, mamy na rynku bez liku, ale gdy chcemy przeczytać coś odmiennego, już wybór mamy utrudniony. Przyznam się, że bardzo miło czytało mi się tę historię, chociaż nie jest ona doskonała i pojawia się kilka zgrzytów, to pozwala skutecznie oderwać myśli od codzienności. Poznawanie dwójki bohaterów, zagłębianie się w ich życie i rozwijającą się między nimi relacje, było bardzo intrygujące i ciekawe. Samo to, że autorka to dziewczynę uczyniła złą, bardzo mi się podobało i zaintrygowało.

Eve nie miała łatwego życia. Autorka wykreowała jej postać bardzo ciekawie. Najpierw poznałam ją dzięki pamiętnikowi, bo to do niej należał notes, który znalazł Daniel w nowym mieszkaniu. Jest niezależna, dumna, ale za tym wszystkim kryje się dziewczyna, która przeszła piekło jako nastolatka i nie potrafi zaufać mężczyźnie. Za murem, którym się otoczyła, ukrywa się dziewczyna strasznie zraniona i zlękniona. Eve jest postacią autentyczną i taką, którą pomimo wszystko można polubić, chociaż jej niezdecydowanie czasami doprowadzało mnie do irytacji. Daniel został wykreowany na bohatera odpowiedzialnego i rozsądnego. O ile na początku taki właśnie się wydawał, to w chwili, kiedy poznał Eve, pojawił się mi pierwszy zgrzyt. Nasz bohater uganiał się jednocześnie za tytułową nieodpowiednią dziewczyną, ale nie zakończył związku z Alice. Nie spodobało mi się jego zachowanie i sposób, w jaki kombinował i mamił. Owszem, fajnie czytało się o ich uczuciu, relacji, budowaniu jakiegokolwiek zaufania, to Daniel został przeze mnie skreślony jako fajny, główny, męski bohater.

„Nieodpowiednia dziewczyna” to historia, która wciąga. Autorka miała intrygujący pomysł, który opisała w intrygujący sposób. To powieść, którą czyta się szybko, wywołuje (głównie) pozytywne emocje, ale nie wszystkim przypadnie do gustu sposób, w jaki autorka rozegrała niektóre sceny.

Za możliwość przeczytania książki dziękuje Wydawnictwu Zysk i Ska!