Wybór? Stabilizacja uczuć? Jedyna, Kiera Cass

Selekcja miała być trylogią. I ja ją tak traktuje, a po książki o nowym pokoleniu nie mam ochoty sięgać. Dla mnie historia Americi i Maxona zakończyła się właśnie na Jedynej. Ostatniego tomu trylogii, w którym wszystkie zagadki zostają rozwiązane, wybory dokonane a uczucia nazwane (i w tym momencie mam ochotę krzyknąć w końcu, bo brak jakiejkolwiek stanowczości w przypadku Americi w poprzednim tomie strasznie mnie irytował).

Książkę Maxon dokonał kolejnych wyborów – w pałacu pozostało już tylko kilka kandydatek, a wśród nich znajduje się Amercia, która nadal nie wie co czuje. Dziewczyna widzi że król nie pała do niej sympatią, w przeciwieństwie do pozostałych kandydatek, ale coraz więcej poddanych zaczyna dostrzegać w niej przyszłą królową Illei. Kandydatka, mieszkając w pałacu zaczyna poznawać historię, tę prawdziwą, zatajoną przez władzę państwa, w którym żyje. Uczy się dostrzegać więcej, łączyć fakty. Jednak nadal nie wie kogo wybierze Maxon i co czuje do Aspena?

Jak już kiedyś wspomniałam po serię selekcja sięgnęłam z chęcią odreagowania, oderwania się do nauki i pisania pracy. Chciałam się przy niej zrelaksować i starałam się nie dopatrywać na siłę wad. Oczywiście, są pewne niedociągnięcia na które oka przymknąć się nie da i to nadal jest niezdecydowanie Americi, której zdanie zmieniało się jak w kalejdoskopie. Starałam się zrozumieć że musi dokonać wyboru, że jest to dla niej ciężka decyzja, ale swoim postępowaniem raniła mężczyzn, którym naprawdę na niej zależało. Jak to w takich książkach America zwracała na siebie największą uwagę, była lubiana i nie lubiana i to ona zazwyczaj znajdowała się w największym niebezpieczeństwie, ale to mi nie przeszkadzało. Nie raz w sytuacjach, które powinny napawać mnie grozą potrafiłam wybuchnąć śmiechem.

Selekcja mogłaby się zakończyć na jedynej, bo chociaż po skończeniu książki czułam pewien niedosyt, chciałam się dowiedzieć co stało się z bohaterami to teraz, po upływie prawie miesiąca czuje się w pełni usatysfakcjonowana. Nic więcej nie trzeba dodawać, wszystkie wątki zostały zakończone, a jakoś nie chcę poznawać losów bohaterki kolejnej części. O wiele bardziej przywiązałam się do Americi i Maxona i nie mam zamiaru tego zmieniać. (UWAGA SPOILER)Ale… wszystko skończyło się dla mnie aż nad cukierkowo – wszyscy są szczęśliwi, zadowoleni, uśmiechnięci, chociaż wiele osób zmarło i wiele osób ucierpiało.

Oczywiście – okładki. Chyba do tej pory jeszcze nie wspomniałam. Mam naturę romantyczki, uwielbiam zagłębiać się w przeróżne historie miłosne, a jeżeli mają jeszcze piękną obwolutę, to nie mogę napatrzeć się na te piękne suknie. Moja oczy i dusza radują się i mogłabym w nieskończoność wpatrywać się w te okładki, chociaż wiem że książki tak oceniać się nie powinno.

Nie chcę zdradzać szczegółów książki osobom, które jej jeszcze nie czytali, a mają w planach i jeżeli nie chcecie wiedzieć jak to się skończy ostrzegam: nie czytajcie opisu kolejnej części serii, bo wszystko stanie się dla was jasne.

RYWALKI | ELITA | JEDYNA