Koszmary wracają. Od złej do przeklętej, Kate Alender

Lubicie horrory? Na pewno są wśród Was fani Kinga, Mastersona czy innych mistrzów tego gatunku. Ja dopiero zgłębiam się w taka literaturę, od czasu do czasu spędzam noc z ciekawym horrorem, ale tylko wtedy gdy ktoś obok mnie jest, żebym miała do kogo uciec przed strachami i stronami książki, które w nocy są jeszcze bardziej przerażające. I pomimo że mam własną, małą listę horrorów do przeczytania, przejrzałam milion stron i przeczytałam tysiące recenzji nie spotkałam książki z tego gatunki skierowanej do młodzieży. Do czasu – bo kilka miesięcy temu mogłam przeczytać Złe dziewczyny nie umierają. A niedawno w moje łapki wpadła kontynuacja Od złej do przeklętej. I wykorzystałam czas spędzony na lotnisku, czekając na odlot samolotu siostry. I pochłonęłam tą powieść na raz. Wprost nie mogłam się oderwać.

Katie Alender ponownie zabiera nas do Kasey i Alexis. Młodsza z nich po traumatycznych przeżyciach wróciła do nowego domu, do starego życia. Wciąż pamięta te straszne chwile, a Alexis, je ma ją pod szczególną opieką, dlatego dziewczyna zaczyna się niepokoić gdy jej młodsza siostra wraz z koleżankami ze szkoły zakładają klub Promyczek. Członkinie mają się doskonalić, aby być coraz lepsze dla swojego mistrza i opiekuna, który da im piękne i szczęśliwe życie. Alexis wraz z Megan postanawiają dostać się na spotkanie klubu, aby sprawdzić czy Kasey nie pakuje się w jakiś kłopoty. Dziewczyny nawet nie zdają sobie sprawy jak to wszystko może się skończyć.

Jak dla mnie książki Kate Alender nie są wcale straszne. Owszem, są tajemnicze, niesamowicie wciągające, ale nie czułam przy nich niepokoju czy strachu. Raczej dreszczyk emocji, oczekiwanie na to co zdarzy się na następnej stronie. Bo autorka stworzyła naprawdę dobrą powieść młodzieżową gdzie główne skrzypce grają duchy, upiory czy opętania. I żałuje że ta seria nie jest bardziej rozpowszechniona – bo gdybym miałam nadal piętnaście lat taka historia stałaby się jedną z moich ulubionych.

Gdy skończyłam książkę miałam wrażenie, że dopiero w tym tomie autorka rozpoczęła swoją historię. Pierwsza część była wprowadzeniem. Alender oswoiła czytelnika z klimatem. Odniosłam wrażenie że dopiero teraz autorka pokaże co chodzi w tej całej historii, wszystkie wydarzenia będą wynikały z siebie nawzajem, a na koniec otrzymamy prawdziwą bombę, która każdego czytelnika wbije w fotel

Jeżeli szukacie dobrej książki młodzieżowej, albo lektury przy której chcecie się odprężyć, odpocząć, zrelaksować to polecam wam zarówno pierwszy, jak i drugi tom serii Złe dziewczyny nie umierają. Ja czekam z niecierpliwością na kolejny tom.